آمریکا در پی فتح آخرین قله | مقاومت دموکراسی در برابر امپریالیسم

خبرگزاری رسا – گروه بین الملل: «خوان گوایدو»، رهبر مخالفان دولت ونزوئلا که تا چندی پیش سمت رییس شورای ملی ونزوئلا را برعهده داشت، با حضور در جمع هوادارانش، خود را رییس جمهور این کشور معرفی و ادای سوگند کرد.

این اقدام «خوان گوایدو» حامیان و مخالفان داخلی و بین المللی بسیاری داشت به طوری که «دونالد ترامپ» رییس جمهور آمریکا که از آشوب در ونزوئلا خوشحال شده بود، به سرعت رهبر مخالفان دولت ونزوئلا را به عنوان رییس جمهور این کشور به رسمیت شناخت و به تبع کشورهای هم‎پیمان او نیز نظیر کلمبیا، برزیل، آرژانتین، کانادا، پاراگوئه، پرو، اکوادور و پاناما از «خوان گوایدو» حمایت کردند و کشورهای مانند چین، روسیه و ایران با آن مخالفت کردند.

تحولات ونزوئلا از چند لحاظ قابل بحث و بررسی است که حجت الاسلام شیخ عارف ابراهیمی محقق و پژوهشگر حوزه علمیه قم در یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخته است که در ذیل تقدیم خوانندگان گرامی می شود.

1. اقدام آمریکا و هم‎پیمانانش در حمایت از رهبر مخالفان ونزوئلا مداخله در امور داخلی این کشور محسوب می شود و در واقع می توان از مقاومت یک حکومت مردمی در برابر زیادی خواهی امپریالیسم از آن نام برد.

2. آمریکا در زمان ریاست جمهوری هوگو چاوز به علت تفکرات ضد امپریالیستی و ضد استکباری او، با ونزوئلا اختلاف داشت که این اختلافات در زمان «نیکلاس مادورو» اوج گرفت به طوری که مقامات کاخ سفید نتوانستند نسبت به این موضوع سکوت کنند، لذا به دنبال کودتا در این کشور بودند.

3. کشور ونزوئلا از موقعیت استراتژیک و ژئوپلتیک خوبی در آمریکا جنوبی و بلکه آمریکای لاتین برخوردار است و با روی کار آمدن هوگو چاوز، ونزوئلا نقش بسیار پررنگی در سیاست و اقتصاد این قاره ایفا کرد؛ آمریکا از این اقدام چاوز به شدت عصبانی و خشمگین بود زیرا نمی توانست سیاست های خود را در آمریکای لاتین پیش ببرد، بنابراین از هر اقدامی برای ضربه زدن به چاوز استفاده می کرد و در نهایت با مسموم کردن او، رییس جمهور محبوب ونزوئلا را از سر راه برداشت.

4. آمریکا اجازه نداد که مادورو سیاست های چاوز را ادامه دهد و با حمایت مستقیم و غیر مستقیم از مخالفانش، درپی ایجاد کودتا و اختلاف داخلی بود.

5. سران کاخ سفید همچنین تلاش بسیاری برای کاهش قدرت بین المللی و سیاسی ونزوئلا در سطح آمریکای لاتین انجام دادند به طوری که چند کشور قدرتمندی که تا دیروز حامی و پشتوانه ونزوئلا بودند با برنامه ریزی و مداخله امریکا به دشمن این کشور تبدیل شدند و رییس جمهورهای حامی آمریکا و مخالف با اندیشه های چاوزیسم در آرژانتین، برزیل و اکوادور روی کار آمدند.

6. آمریکا برای اینکه مردم را از حکومت مادورو ناراضی کند، ونزوئلا را تحت تحریم شدید خود قرار داد و اجازه فروش نفت که سرمایه اصلی و محور اقتصاد این کشور محسوب می شد را نداد، در نتیجه سطح معیشتی مردم به شدت کاهش یافت و ونزوئلا با تورم شدیدی مواجه شد.

7. در نقطه مقابل مادورو سعی کرد که با جلب حمایت حامیان داخلی و خارجی، کشور را از مشکلات موجود نجات دهد لذا در سیاست داخلی، با توزیع سبد غذایی از مرگ مردم کشورش به علت گرسنگی جلوگیری کرد و در سیاست خارجی، بارها به کشورهای مختلف از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب سفر کرد، اما کشورهای اندکی مانند چین، روسیه و ترکیه حاضر به همکاری و حمایت از او شدند.

جمع بندی:

آمریکا طی چند دهه اخیر هیچ کشوری را بدون مداخله مستقیم و غیر مستقیم خود در امان نگذاشته است و آشکارا خواستار پیروی جهان از خود است، بنابراین در هر کشوری که دولت مردمی بر سرکار باشد بلافاصله با برنامه ریزی و نقشه های مختلف درپی سرنگونی آن و تشکیل یک دولت دست‎نشانده و پیرو سیاست های واشنگتن است. چپاول منابع ملی و پیروی مطلق از سیاست‎های خود دو هدف اصلی آمریکا از تجاوز به کشورهای دیگر است بنابراین شاهد حضور آمریکا از غرب تا شرق و از شمال تا جنوب این کره خاکی هستیم.

اما نکته قابل توجه، سرنوشت کشورهایست که از سیاست های آمریکا پیروی کردند و یا اجازه مداخله به آنان دادند تا حدودی به یکدیگر شباهت دارد. جنگ داخلی، ناامنی، بی ثباتی، اقتصاد وابسته و نابسامان، رفتار تحقیر آمیز با سیاستمداران و مردم و افزایش فقر گوشه ای از نتایج مداخله آمریکا در کشورهای گوناگون است که شاهد مثال آن در قاره های مختلف قابل مشاهده است که به طور نمونه می توان به افغانستان در آسیا و لیبی و سودان در آفریقا و بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین در قاره آمریکا اشاره کرد. مردم جهان به ویژه ونزوئلا باید نسبت به سیاست های ظالمانه و مستکبرانه امپریالیسم جهانی هوشیار باشند و اجازه ندهند که حکومت های ملی و مردمی خود را با حکومت های دست نشانده عوض کنند./994/ب911/ف